De eerste gemeenteraadscommissie van de nieuwe legislatuur zit erop. “Lokale economie, tewerkstelling, toerisme en energie” mocht de spits afbijten. De meerderheid vaardigde enkel de commissievoorzitter en de bevoegde (super)schepen af (2/5), de oppositie -Groen!e waarnemer inbegrepen- was wel voltallig (5/5). Laat ik daar maar geen voorbarige conclusies uit trekken.

Het ging natuurlijk vooral om een wat “verkennende” bespreking. Ik heb er toch enkele nuttige dingen uit geleerd. In de eerste plaats is het me meer dan ooit duidelijk geworden dat Essen keuzes zal moeten maken bij het aanwenden van de beschikbare bedrijfsruimte én duidelijk zal moeten bepalen wat voor gemeente het op sociaal-economisch vlak wil zijn. Om alles te willen zijn voor iedereen is onze ruimte te schaars. Voor mij moet de prioriteit liggen bij de diensten- en kenniseconomie, bij kleinschalige commerciële activiteiten (waaronder buurtwinkels) en bij arbeidsintensieve ambachts- of industriebedrijven. Kiezen is verliezen, maar niet kiezen vaak nog veel meer.

Tweede conclusie is dat de manier waarop onze centrumstraten Stationsstraat en Nieuwstraat zijn ingericht (wat voor een belangrijk deel lang geleden al gebeurd is) om een enorme hoeveelheid parking vraagt en zal blijven vragen. Intuïtief voel ik daar niet veel voor, maar het is niet zo evident om binnen het huidige kader een betere oplossing te bedenken. Winkel-wandelstraten met een centraal winkelcentrum met ruime ondergrondse parking tover je niet op 1-2-3 tevoorschijn. Ook al omdat Nieuwstraat-Stationsstraat een belangrijke verkeersas is. Maar een utopie kan soms toch een nuttige inspiratiebron zijn.

Tenslotte heb ik nogmaals vastgesteld dat de hele energiesector één groot confusopolie geworden is, waarbij alsmaar méér afkortingen voor alsmaar minder marktpartijen staan. Op waar het juist is foutgelopen met liberalisering, heb ik niet helemaal een zicht. Wellicht op meerdere punten. Maar Electrabel niet opbreken lijkt me niet het verstandigste besluit te zijn geweest. Hervormen doet men in dit land al te vaak maar half.