Gisteren vergaderde de gemeenteraad. Dat gebeurt tot 2 januari in de oude samenstelling. Dat resulteert in een “twilight zone”-effect : de oude meerderheid is er niet meer, de nieuwe is er nog niet. In gedachten zitten heel wat mensen al op een andere stoel – of zelfs dat niet meer. Wie tot voor kort nog oppositieleider was, wordt nu aanzien als eerste schepen. En voelt zichzelf misschien ook al zo. Op de agenda staan alleen wat lopende zaken en veel commentaar wordt daar niet bij gegeven. De raad was dan ook in een recordtempo afgelopen. Gelukkig was er vooraf de uiensoep van 11.11.11 om wat leven in de brouwerij te brengen !

Eigenlijk is de periode tussen 8 oktober en 2 januari onnodig lang. Waarom mogen de gemeenten waar de coalitievorming rond is, niet eerder met een nieuw college van start gaan ? Maar daarvoor moet het (nieuwe) gemeentedecreet gewijzigd worden. Dat zou op zich geen slechte zaak zijn, dan kan er meteen ook een procedure voor die meerderheidsvorming worden vastgelegd (ik heb hier al eens naar Nederland verwezen voor iets soortgelijks). Nu, het gemeentedecreet wijzigen heeft ook nadelen, natuurlijk. In Wallonië bepaalde men dat de persoon die op de lijst van de grootste partij (die deel uitmaakt van de meerderheid) het meeste stemmen haalt, ook burgemeester mag worden. Dat zorgt nu in Charleroi voor problemen : in plaats van de tweede PS-er (die per ongeluk het op één na meeste stemmen haalt) zegt het gezond verstand dat er beter iemand van CdH of MR burgemeester zou worden. Wettelijk kan dat nu helemaal niet. En tussentijdse verkiezingen kunnen ook niet. Op papier zag het er wellicht nochtans ook logisch uit…