De zaterdag voor verkiezingszondag. De verenigingen die het oud papier ophalen, beleven een topdag. Kandidaten proberen de laatste zwevende kiezers nog te overtuigen – vandaar de titel van dit berichtje. De weergoden hebben ondertussen beslist dat het genoeg geweest is, en spoelen de eerste borden al leeg : de glimlachende gezichten hangen er verwaterd bij.

Morgen worden de teerlingen geworpen. De impuls van het moment bij enkele mensen kan voor zes jaar (en langer) bepalen door wie, en dus ook hoe, onze gemeente bestuurd wordt.

We, dat zijn alle verkiezingskandidaten van alle lijsten, hebben wekenlang in de illusie geleefd dat we dat allemaal konden sturen – of toch minstens serieus beïnvloeden. Dat we de stemmen wel zouden binnenhalen als we maar genoeg in beeld komen en uitleggen waarvoor we staan. Maar als we alle stemmen die we verwachten samen optellen, dan zou Essen twee keer zoveel kiezers moeten hebben. Eigenlijk zullen we morgen allemaal teleurgesteld zijn, want allemaal vinden we dat we toch nóg beter verdienen. Toch zin in champagne morgen ? Wacht op de uitslag en zoek naar de minst teleurgestelden. Hopelijk zitten die morgen in café “De Arabieren”. Maar als dat niet zo is, dan draait de aarde -zelfs in Essen- nog steeds verder.