Elke dag 11 september
11 september. 5 jaar later. Natuurlijk een dag om stil te staan bij de aanslagen op de Twin Towers en bij de slachtoffers daarvan. Minder “natuurlijk” misschien, maar voor mij ook een dag om te denken aan al wie de voorbije vijf jaar omkwam als gevolg van de aanslag. De Amerikaanse en andere soldaten die sneuvelden in Afghanistan en Irak. De véél talrijker Afhganen en Irakezen die er, al dan niet als “collateral dammage” omkwamen.
De mensen in Afrika die omkwamen van de honger. Of in andere continenten. Of van AIDS. Of gewoon van armoede, want daar komt het vaak op neer.
De jongeren die omkwamen in het verkeer. Mensen die eenzaam sterven. In een tehuis, of ergens in een portaal.
Al wie op één of andere manier, rechtstreeks of onrechtstreeks, stierf omwille van wat uiteindelijk één of andere politieke beslissing was.
Op 8 oktober zijn het máár gemeenteraadsverkiezingen. Gelukkig maar. Toch gaat het ook een klein beetje hierover. Omdat de wereld in ons dorp begint. Omdat al wie verantwoordelijkheid draagt, ook déze verantwoordelijkheid voor een stukje mee draagt.
Als ik, soms, niet meer weet waarover politiek ook alweer gaat, dan zet ik “Why ?” van Tracy Chapman op. “Why do the babies starve, when there is enough food to feed the world ? Why are the missiles called peacekeepers, when they’re aimed to kill ?” En dan “But somebody’s gonna have to answer.” Ook daarom sta ik op 8 oktober op de lijst. Om, heel bescheiden en voorzichtig, op zoek te gaan naar enkele puzzelstukjes voor dat antwoord.
Muziek en sfeer op het Heuvelplein. Het kan dus toch. De Kermisconcerten trokken volk. Zowel de sfeer als het weer zaten mee. Meer moet dat dus niet zijn. Of toch ? Het plein zelf vind ik echt één van de meest in het oog springende gemiste kansen van de voorbije zes jaar. Omdat we zelf, met Groen!, een 
Vandaag is Louis Vandekeybus begraven. Louis was gedurende jaren gemeenteraadslid voor de CVP, in de periode 1994-2000 ook fractieleider. In die periode hebben we veel met hem samengewerkt. Eerder had ik hem al leren kennen omdat hij lang de omroepinstallatie voor de Ronde van Essen leverde. Dat was een heel geknutsel met allerlei draadjes, en ik heb ooit wel eens rook uit een autobatterij zien komen. Maar uiteindelijk werkte het wel en gaf de installatie meer geluid dan de hedendaagse hypermoderne spullen…
Tony Blair heeft bekendgemaakt dat hij binnen een jaar zal aftreden. De druk om een datum te noemen werd onhoudbaar : hij had bij de laatste verkiezingen al beloofd dat hij de fakkel zou doorgeven. De resultaten vielen toen wat tegen, en ondertussen kozen de Conservatieven een nieuwe en dynamische leider. De klassieke Labour-achterban brengt steeds minder begrip op voor de verstandige centrum-linkse koers van Blair en lijkt te hopen op een terugkeer naar het catastrofale socialistische beleid dat ooit Margaret Thatcher aan de macht bracht.
Het “verkiezingsdebat” (
Waaraan heeft de Essense bevolking deze burgemeester verdient ? Op het door de Jeugdraad georganiseerde debat zat Frans Schrauwen ongeïnteresseerd achterover te leunen als iemand anders aan het woord was, om wanneer hij zelf mocht spreken een langdradig en overdreven defensief verhaal af te steken. Over hoe goed het vroeger wel was en hoe alles wat in Essen minder goed gaat de schuld is van hogere overheden of van vraag en aanbod. Geen kritiek over inspraak, want Essen had als één van de eerste gemeenten een jeugdraad. Aan betaalbaar wonen kan een gemeentebestuur niets doen, want die procedures duren allemaal erg lang. En zo ging het nog wel even door. 
Met een perfect verlopen Startdag, in een enthousiaste sfeer, zijn we onze verkiezingscampagne nu definitief gestart. Met 25 kandidaten vormen we een heel verscheiden maar ook heel hechte ploeg. We hebben er allemaal veel zin in, en dat is natuurlijk aangenaam werken. 
