Logon, logoff
Logo’s. Je vindt ze tegenwoordig overal op het internet. Heel wat organisaties moedigen het downloaden ervan expliciet aan. Maar dat kan natuurlijk tot verwarrende toestanden leiden : wanneer is het gebruik van een logo geoorloofd, en wanneer niet ? Zo doorbladerde ik om diverse redenen enkele jaargangen van allerlei papieren en elektronsiche publicaties van CD&V en aanverwante organisaties zoals het ACW. Maar het had natuurlijk even goed om een andere partij of een heel andere organisatie kunnen gaan. Ik vond officiële logo’s van de politie, de brandweer, van internationale organisaties, van Essen en andere gemeenten, van het provinciebestuur, … En allerlei andere logo’s waarvoor hoogstwaarschijnlijk nooit toestemming gevraagd is. Zelfs het PLE-logo heb ik teruggevonden, en dat is zeker nooit gevraagd !
Maar ook dat laatste is natuurlijk geen probleem : het gaat gewoon om een link naar onze site. Zelf doe ik dat soms ook trouwens, een logo gebruiken waarvan ik geen eigenaar ben. Mij zal je het een ander niet zo snel horen verwijten. Zeker niet als het passend gebruikt is : een brandweerlogo bij een brandweerman, het logo van de speelpleinwerking bij een artikel over die werking, een verenigingslogo bij iemand die in die vereniging actief is…
Soms staat er dan plots iemand op die vindt dat het gebruik van een bepaald logo dat je overal kan vinden strafbaar is. Hoewel het op dezelfde manier passend gebruikt is. Zeker als het een duidelijk geval van balk in het eigen en splinter in andermans ander oog is, komt dat toch wel vreemd over. Voor mij niet gelaten, maar dan moet je zelf natuurlijk ook wel héél voorzichtig worden. Of beter nog : altijd al geweest zijn. Als het aan mij ligt, heb ik liever wat meer vrijheid. Waarbij je dan de bluts met de buil moet nemen, natuurlijk.