Tijdens het campagnewerk voor het pc-scherm zette ik de radio aan. Om te ontdekken dat een nieuwe reeks van het Reyerscomplex gestart is. Ik zal er niet speciaal voor thuisblijven -het is nog lang geen Leugenpaleis- maar de satire van Kruismans en Van Den Heuvel kan ik wel smaken (en ik hoor hen liever dan dat ik ze zie, doch dit geheel terzijde). Dit soort programma’s, kwaliteitsvolle ontspanning, is typisch iets dat een openbare omroep onderscheidt van een commerciële zender. Beiden hebben hun bestaansrecht, maar ze zijn wel verschillend. Dat leek Tony Mary regelmatig te vergeten. Hoewel ik de onafhankelijkheid van de VRT tegenover de politiek heel belangrijk vindt, ging hij de laatste weken veel te ver.

Ik ben geen arbeidsjurist, maar volgens mij heeft hij zijn ontslag doelbewust zelf uitgelokt. De Vlaamse regering heeft dus de juiste beslissing genomen. Maar de hele zaak mag geen alibi zijn om de VRT terug in een politieke greep te nemen. Wie daarvan niet overtuigd is, stemt best af en toe eens af op RAI, TRT of… RTBF.