Vandaag kwam de OCMW-raad voor de laatste keer voor de verkiezingen samen. Zonder pers en met één man in het publiek, sp.a-oudgediende Willy Merks. Te verwachten impact op het stembusresultaat, wat je ook zegt : nul. Toch werd er nog een aanleiding gevonden om wat te bakkeleien over het woonbeleid, of over werkgelegenheid. Zonder veel zin of richting, zodat het mij niet echt kon boeien. Maar het politieke bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan.

De OCMW-raad is een schaduw van de gemeenteraad. Gelukkig maar, want in de schaduw kan soms veel nuttiger en constructiever worden gewerkt dan in de volle schijnwerpers. Maar deze raad is nog op een andere manier een schaduw : het “achter de schermen” waar veel werk wordt verzet. Voor het OCMW, natuurlijk. Maar van zowat alle partijen draait ook een stevig stuk van de campagne mee op enkele OCMW-raadsleden. Als we samen één lijst “OCMW” hadden ingediend, zouden we misschien niet zo heel veel zetels hebben gehaald (alhoewel, we hadden dan natuurlijk ook de personeelsleden als geheime stemmenkanonnen kunnen inzetten). Maar de partijen waar we dan vandaan zouden zijn gekomen, hadden een serieus probleem gehad !

Hopelijk gebruiken we allemaal dat “gewicht” dat we daardoor toch wel hebben in de dagen na 8 oktober om ook voor de komende jaren een sterk OCMW uit de brand te slepen. Ik heb alvast geprobeerd mijn steentje bij te dragen door te pogen het dossier van het personeelsbehoeftenplan over de verkiezingsdrempel heen te dragen. Het zou behoorlijk nefast zijn als het dan niet gewoon wordt uitgevoerd. Dat er enkele stappen achteruit worden gezet. Iedereen (b)leek het met me eens. Moge alvast die eensgezindheid standhouden.