Feestje
Gisteren 1 mei. Feest van de Arbeid. Feest om de inzet van zovelen in herinnering te brengen voor een meer sociale maatschappij met bescherming tegen uitbuiting en een afdoend vangnet voor wie het echt nodig heeft. Feest van een menswaardige arbeidsmarkt. Feest van het volk dat soms de machthebbers op de knieën moe(s)t dwingen.
Soms jammer genoeg ook het feest van verworven rechten van de ene ten koste van de uitsluiting van de andere. Feest van de te beperkte solidariteit.
Natuurlijk past het mij als federaal ambtenaar bij de administratie werkgelegenheid niet om uitspraken te doen over het beleid terzake. Laat ik daarom maar een citaat meegeven, volledig voor rekening van degene die het heeft uitgesproken : 1 mei had de dag van het vrij verkeer van werknemers in Europa moeten zijn. Maar dat is helaas niet het geval. Nochtans, als we toezien op het adagium ‘gelijk loon voor gelijk werk’ leidt een Europa met een vrij verkeer van werknemers helemaal niet tot uitbuiting en sociale dumping. Dat zei Mia De Vits (sp.a-europarlementslid) op haar 1 mei-toespraak in Halle. Nooit gedacht dat ik haar hier ooit nog zou citeren. Maar het citaat blijft natuurlijk alléén haar verantwoordelijkheid