Nog eens “in opdracht” in het buitenland beland (de “zending” van vorige week naar Den Haag tel ik niet mee; een broodje in het stationsbuffet van Roosendaal is nu eenmaal weinig exotisch…). Met Stockholm maak ik het rijtje van bezochte Scandinavische hoofdsteden compleet. Ik hield enorm van Kopenhagen, Helsinki en Oslo, maar ik heb toch het gevoel dat ik de mooiste als laatste heb gehouden. Vooral de oude stad met kleine, smalle, bijna Italiaanse straatjes -met Vlaamse kasseien- is heel leuk. Al verbaasde me het wel een beetje dat er nog sneeuw ligt (en zelfs nog bijvalt) en dat grote stukken meer nog bevroren zijn. Ik had niet verwacht dat ik dit jaar in april nog terug in de winter zou belanden. Ook dat is het Hoge Noorden, natuurlijk.

Bovendien is Scandinavië altijd speciaal omwille van de taal (Finland uiteraard uitgezonderd) die iets heel herkenbaars en toch vreemd heeft. Je verstaat er niets van, tot plots iemand in plat Essens vraagt : “Verstoaded ?”. Neen, dus. Maar toch… Zo blijkt “køkkendør” het correcte Deense woord voor… inderdaad, goed geraden. Ik heb me al lang voorgenomen om een Scandinavische taal te leren (eigenlijk zijn Deens, Noors en Zweeds dialecten van één taal, maar een taal is nu eenmaal “een dialect met een leger”). Maar ja, tijd… Dus als de verkiezingen écht slecht aflopen, is plan B er één met veel ø’s en å’s !