Laat ik maar meteen zeggen dat ik voorstander ben van de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Het land hoort bij Europa, en het vooruitzicht van integratie in de EU zet de Turkse overheid onder grote druk om verder te democratiseren. Want op dat vlak is er alleszins nog een hele weg af te leggen, vooral tegenover de Koerdische bevolking. Dat wordt nogmaals en zeer schrijnend bewezen met het lot dat de ouders van Derwich Ferho, de voorzitter van het Koerdisch Instituut in Brussel, hebben ondergaan : het bejaarde echtpaar werd vrijdag door doodseskaders op om het leven gebracht. En het is algemeen bekend dat deze moordcommando’s worden aangestuurd of minstens getolereerd door de Turkse overheid.

Terecht werd er vanuit verschillende politieke partijen -niet toevallig de N-VA, spirit en het Groen! van Bart Staes- onmiddellijk scherp gereageerd en opheldering vanwege de Turkse autoriteiten geëist. Nu moeten niet alle EU-landen op het vlak van “mensenrechten en minderheden” lessen willen leren aan Turkije (Spanje heeft ook de neiging om al wat Baskisch is ook als terroristisch te beschouwen), maar de Turkse overheid beantwoordt hier duidelijk niet aan de Europese (en algemeen-menselijke) norm.

Sommigen zien ook een verband met de kwestie-Erdal. Over het “ontsnappingsincident” (dat er eigenlijk geen is, want ze was niet opgepakt) ga ik me niet uitspreken, maar het lijkt me wel evident dat de veroordeelde Turkse terroriste de uitlevering naar haar “vaderland” tracht te voorkomen : het risico op martelingen is niet denkbeeldig, en dan kan van uitleveren inderdaad geen sprake zijn ! Misschien was dat beter vooraf uitgeklaard. Het proces-Erdal toont overigens wel aan dat rechtsregels niet zomaar met de voeten mogen worden getreden omdat het over “terrorisme” gaat. Anders komen we in een Guantánamo-rechtspraak terecht, en dat is nu net wat Europa aan de V.S. verwijt. Al vrees ik voorlopig niet dat het “huisvuilarrest” (zie hieronder) daartoe zal leiden…