Bad, bad, bad
Ik heb voor mijn werk enkele dagen in het Oostenrijkse Bad Ischl gezeten (vandaar mijn afwezigheid alhier). Sinds mijn passage aldaar is de noodtoestand er van kracht, zijn er een aantal huizen ontruimd, werden de meeste scholen gesloten en mag niemand het stadje meer in of uit ! Al zal dat wel meer met de sneeuw dan met mij te maken hebben, dat hoop ik althans. De overvloedige sneeuwval, bovenop een pak dat er al lag, zorgde ervoor dat heel wat daken door de brandweer (die ook foto’s maakte), het leger of de bewoners zelf moesten worden geruimd. Anderhalve meter is dan ook niet zo eenvoudig om dragen.
Sneeuw in Oostenrijk ? Dat lijkt erg normaal. Maar ook de lokale bevolking (net zoals overigens de Finse delegatie op de EMCO-vergadering waar ik zat) stelde dat ze nog nooit zoveel sneeuw hadden gezien. Het zorgde voor desolaat verlaten straten, winkels en restaurants die sloten wegens de “Schneechaos” en wij die (na het werk) van gewone toeristen ramptoeristen werden. Het geef trouwens een vrij surrealistisch gevoel als het tv-journaal opent met beelden die letterlijk twee straten verderop werden gemaakt. Ik vermoed dat het de geschiedenis van het “Employment Committee” sterker gaat markeren dan de gevoerde besprekingen zelf…
Hét gespreksonderwerp in Europa blijft natuurlijk de rel met de Mohammedcartoons. “The Economist” (mijn vliegtuiglectuur van vandaag) besteedt er een goed geschreven artikel aan, met de opvallende maar terechte vaststelling dat de kampioenen van “freedom en democracy”, de V.S. en Groot-Brittanië, het minst zijn opgekomen voor de democratische waarde van de vrije meningsuiting.